Aktualnie, dominującym sposobem wykorzystywania biogazu wysypiskowego jest wytwarzanie energii elektrycznej (ponad 90% istniejących instalacji). Najpowszechniej stosowaną technologią są silniki tłokowe sprzężone z generatorem energii elektrycznej. Większość instalacji jest zlokalizowanych na średnich i dużych  składowiskach. W roku 2002 całkowita moc instalacji wynosiła 15MW, w 2013 już 56MW.

Pierwsza instalacja wykorzystująca gaz składowiskowy w Polsce została uruchomiana w 1995 r. na składowisku w Żółwinie k. Bydgoszczy. Wyposażono ją w dwa zespoły prądotwórcze o łącznej mocy 200 kW. W trakcie jej eksploatacji występowały liczne przerwy, spowodowane przede wszystkim czasową niedrożnością instalacji odgazowującej w wyniku niewystarczającego odwodnienia biogazu i zamarzania kondensatu. Jednak mimo tych problemów eksploatacyjnych, koszty inwestycyjne zwróciły się już po 3,5 roku.
 

Rys.1 Źródła biogazu w Polsce (URE, stan na 31.03.2013)

Największe stacje przetwarzania biogazu składowiskowego zlokalizowane są w Katowicach, Warszawie, Sosnowcu oraz w Olsztynie Łęgajny, gdzie zainstalowano urządzenia przetwarzające biogaz o mocy 800 kWe oraz 1200 kWc. Na składowisku Olsztyn Łęgajny ciepło dostarcza się do pobliskiej szklarni, a nadwyżka biogazu jest przetwarzana na energię elektryczną, odsprzedawaną później do Zakładu Energetycznego Olsztyn. Z kolei w Katowicach energia wytwarzana jest na potrzeby własne składowiska. Na obu składowiskach pozyskiwane jest około 500 m3/h gazu.

Na szczególną uwagę, jako przykład współpracy, zasługuje składowisko odpadów w Toruniu, gdzie w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego powstała wyspecjalizowana spółka Biogaz Inwestor, której zadaniem jest budowa i eksploatacja zakładu utylizacyjnego biogazu na tamtejszym składowisku. Udziałowcami jej są m.in. Gmina Miasta Toruń, Zakład Energetyczny Toruń, Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Toruń  i Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania. Obecnie pozyskuje się tam około 440 m3/h biogazu, który zasila dwa agregaty prądotwórcze o łącznej mocy 680 kWe i 770 kWt. Uzyskana energia elektryczna przesyłana jest do ogólnej sieci energetycznej, natomiast ciepło do miejskiej sieci ciepłowniczej.

Tabela 1. Liczba instalacji energetycznego wykorzystania gazu składowiskowego i ich moc (URE, stan na 30.09.2012)

Województwo	Ilość instalacji	Moc [MW]
Dolnośląskie	5	4,345
Kujawsko-pomorskie	8	3,814
Lubelskie	1	0,5
Lubuskie	1	0,5
Łódzkie	5	4,675
Małopolskie	6	2,928
Mazowieckie	21	11,956
Opolskie	1	0,45
Podkarpackie	3	1,511
Podlaskie	1	0,7
Pomorskie	4	3,557
Śląskie	15	11,738
Świętokrzyskie	1	0,36
Warmińsko-mazurskie	2	1,142
Wielkopolskie	7	5,09
Zachodniopomorskie	10	3,19
Razem	91	56,456

Za wzorcową można uznać koncepcję wykorzystywania biogazu składowiskowego w Radomiu. Uzyskiwana energia elektryczna jest zużywana na potrzeby własne, a nadmiar odsprzedawany jest do sieci energetycznych. Ciepło odpadowe w sezonie grzewczym zużywane jest na ogrzewanie infrastruktury składowiska, a poza sezonem na potrzeby szklarni i tuneli foliowych (w których hodowane są kwiaty i rośliny ozdobne).