Jednak w większości krajów Unii Europejskiej mała elektrownia wodna to taka, której moc wynosi do 10 MW. Wyjątek w tym aspekcie stanowią Włochy, Szwajcaria oraz kraje skandynawskie. Na obszarze tych państw małymi elektrowniami wodnymi są już takie elektrownie, które posiadają moc poniżej 2 MW.
Wykorzystujące naturalne środowisko i uważne za odnawialne źródła energii elektrownie z jednej strony skupiają osoby nastawione do nich entuzjastycznie, jednak część ekologów podchodzi do tego tematu nieco sceptyczniej, głównie ze względu na faunę występującą w rzekach. Każda mała elektrownia wodna jest wyposażona w urządzenia hydrotechniczne, które nie pozostają bez wpływu na biocenozę rzeki.
Elementy składowe małej elektrowni to:
– stały próg piętrzący rzekę (do stałego poziomu wody) lub ruchomy próg piętrzący rzekę (piętrzenie poziomu wody osiąga różne wysokości),
– wyposażony w siłownię budynek elektrowni; pod pojęciem siłowni rozumie się urządzenia elektryczne produkcyjne i przesyłowe, turbiny,
– kanał doprowadzający i odprowadzający wodę z turbin,
– w niektórych elektrowniach istnieje ewentualność zainstalowania przepławki.
Podstawowa zaleta małych elektrowni wodnych polega przede wszystkim na tym, że, prawidłowo użytkowane, nie powodują zanieczyszczania środowiska oraz mogą być instalowane w wielu miejscach na małych ciekach. Obsługa ich najczęściej nie wymaga obecności personelu.