Jest to stosunkowo prosta konstrukcji posiadająca z reguły dwie lub trzy łopaty. Przekrój poziomy wirnika turbiny Savoniusa jest zbliżony do litery "S".

Działanie tej turbiny polega przede wszystkim na wykorzystaniu sił  parcia wiatru, lecz  także w małym stopniu siły nośnej. Różnica sił oddziaływania wiatru na wklęsłą i wypukłą stronę łopat powoduje obrót wirnika. Optymalny wirnik Savoniusa posiada jedynie 2 łopaty obrócone względem siebie o 90 stopni.

Podobnie jak większość turbin VAWT, konstrukcje Savoniusa cechuje praca już przy bardzo małych prędkościach wiatru oraz stała praca, niezależnie od kierunku wiatru. Dzięki temu nie potrzebuje wysokich masztów, co znacznie ogranicza koszty. Cicha praca pozwala na instalacje nawet na budynkach mieszkalnych.

Zasada działania turbiny Savoniusa
 

Niewątpliwą zaletą turbiny Savoniusa jest wytrzymałość. Może ona pracować nawet przy wietrze dochodzącym do 60 m/s. Dla porównania turbiny o poziomej osi obrotu najczęściej są wyłączane przy prędkości około 25 m/s.

Najczęściej turbiny tego typu zasilają stacje meteorologiczne, jachty oraz lampy uliczne. Stosowana jest najczęściej, gdy niezawodność i koszty są ważniejsze niż wydajność. Jest to typowa przydomowa turbina wiatrowa. 

Nieskomplikowana konstrukcja sprawia, iż wiele osób podejmuje się samodzielnej budowie (przykłady w galerii zdjęć). W literaturze oraz Internecie można odnaleźć mnóstwo instrukcji jak zbudować ten rodzaj turbin przy użyciu powszechnie dostępnych materiałów takich jak beczki oraz rury. Poniżej zaprezentowany jest rozkład ciśnienia statycznego oraz rozkład prędkości wiatru (ustawiony na 8 m/s) wokół turbiny Savoniusa.